ﻗﺼﺔ ﻻ ﺯﻟﺖ ﻑ ﺍﻟﺜﻼﺛﻴﻦ – ﺍﻟﻔﺼﻞ ﺍﻟﺜﺎﻧﻲ
ﻗﺼﺔ ﻻ ﺯﻟﺖ ﻑ ﺍﻟﺜﻼﺛﻴﻦ – ﺍﻟﻔﺼﻞ ﺍﻷﻭﻝ
ﻓﻰ ﺳﻴﺎﺭﻩ ﺩﻧﻴﺎ ﺗﺠﻠﺲ ﻋﻠﻰ ﺍﺣﺪ ﻣﻘﻌﺪﻳﻬﺎ ﺭﻗﻴﻪ ﺍﻟﺘﺎﺋﻬﻪ ﻣﻊ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ
ﺩﻧﻴـﺎ : ﺍﻟﺤﻘﻰ ﻳﺎ ﺭﻗﻴﻪ ﻣﺶ ﺩﻯ ﻫﺎﺟﺮ ﻭﺻﺎﺣﺒﺘﻬﺎ ﻣﻴﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻌﺎﻫﻢ ﺩﻭﻝ ؟
ﺭﻗﻴﻪ : ﻫــــــــﺎﺟﺮ !!!. ﻣﻴﻦ ﺩﻭﻝ
ﺩﻧﻴﺎ : ﺍﻗﻒ ؟
ﺭﻗﻴﻪ : ﻻ ﻻ ﺍﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻭﺯﺍﻫﺎ ﺗﺎﺧﺪ ﺑﺎﻟﻬﺎ ﺍﻧﻰ ﺷﻮﻓﺘﻬﺎ ﻭﻫﺸﻮﻓﻬﺎ ﻫﺘﻘﻮﻝ ﺍﻳـــــــــــﻪ
ﺩﻧﻴﺎ : ﺑﺲ ﻫﻰ ﺷﺎﻓﺘﻜـــــ
ﺭﻗﻴﻪ : ﻣﺶ ﻣﻬﻢ ﻳﺎ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﺶ ﻣﻬﻢ ﺍﻣﺸـــــــﻰ ﺍﺭﺟﻮﻛﻰ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻣﺎﻟﻜــــــ ﺑﺲ ﺍﻫﺪﻯ ﺍﺣﻨﺎ ﻋﺪﻳﻨﺎﻫﻢ ﺑﻜﺘﻴﺮ ﺧﻼﺹ
ﺭﻗﻴﻪ : ﺍﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻋﻤﻞ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﺍﻳﻪ , ﺧﻼﺹ ﺗﻌﺒﺖ ﻓﻌﻼ ﺗﻌﺒﺖ ﺩﺍﻳﻤﺎ ﺑﺘﺤﺴﺴﻨﻰ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﺟﺰﻩ ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﻩ ﺍﺧﺪ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﻣﻮﻗﻒ ﺟـــــﺎﻣﺪ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻟﻴﻪ ﻳﻌﻨﻰ
ﺭﻗﻴﻪ : ﺍﻧﺘﻰ ﻋـــــــﺎﺭﻓﻪ ﻳﺎ ﺩﻧﻴﺎ , ﺍﻧﻰ ﻟﺤﺪ ﺩﻟﻮﻗﺖ ﺑﺮﺿﻮﺍ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﺍﺗﺠﻮﺯ ﺟﻮﺍﺯ ﺻﺎﻟﻮﻧﺎﺕ ﺭﻏﻢ ﺍﻧﻰ ﻣﺒﻘﺎﺵ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻯ ﻏﻴﺮﻩ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﻣﺘﻘﻮﻟﻴﺶ ﻛﺪﻩ ﺑﺘﻨﺠﺢ ﺻﺪﻗﻴﻨﻰ ﺍﻟﺠﻮﺍﺯﺍﺕ ﺩﻯ
ﺭﻗﻴﻪ : ﺍﻩ ﺑﺘﻨﺠﺢ ﺑﺲ ﺍﺫﺍ ﻛﺎﻥ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻨﻰ ﺑﺘﻌﻴﺮﻧﻰ ﺍﻥ ﺳﻨﻰ ﺍﺗﺄﺧﺮ ﺷﻮﻳﻪ ﺍﻭﻣﺎﻝ ﺑﻘﻰ ﻟﻮ ﺣﺪ ﺗﺎﻧﻰ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻣﺘﺨﺪﻳﺶ ﻓﻰ ﺑﺎﻟﻜـــــــ ﻳﺎ ﺭﻗﻴﻪ ﺍﻧﺘﻰ ﺍﻋﻘﻞ ﻣﻦ ﻛﺪﻩ
ﺭﻗﻴﻪ : ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻧـــــــﻰ ﺩﻣﺎﻏﻰ ﺍﻛﺒﺮ ﻣﻦ ﻛﺪﻩ ﺍﻧﺎ ﻧﻔﺴﻰ ﺍﻋﺮﻑ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻤﺠﺘﻤﻊ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﺤﻜﻢ ﻋﻠﻰ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﺍﺗﺎﺧﺮﺕ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻮﺍﺯ ﺑﺎﻧﻬﺎ ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎ ﻭﺣﺸﻪ , ﻣﻬﻤﺎ ﺍﺗﻘﺪﻡ ﺑﻴﻨﺎ ﺍﻟﻤﺠﺘﻤﻊ ﺑﺮﺿﻮﺍ ﻫﻨﻔﻀﻞ ﻛﺪﻩ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻣﺶ ﻫﻜﺪﺏ ﻋﻠﻴﻜــــــــﻰ ﻟﻴﻜﻰ ﺣﻖ ﺑﺲ ﻫﻨﻌﻤﻞ ﺍﻳﻪ ﺑﻘﻰ
ﺭﻗﻴﻪ : ﻏﻴﺮ ﺩﻩ ﻛﻠﻪ ﺍﻧﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻧﻰ ﻣﺶ ﺟﻤﻴﻠﻪ ﺑﺲ ﺗﻌﺮﻓﻰ ﻋﻤﺮ ﺩﻩ ﻣﺎ ﻟﻔﺖ ﻧﻈﺮﻯ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻫﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻪ ﻻ ﺑﻘﻰ ﻓﻰ ﺩﻯ ﺍﻧﺘﻰ ﻏﻠﻄﺎﻧﻪ ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻰ ﺳﻜﺮ ﻭﻟﻮ ﻋﺎﻭﺯﻩ ﺗﺒﻘﻰ ﺯﻯ ﺑﻨﺎﺕ ﺍﻟﻴﻮﻣﻴﻦ ﺩﻭﻝ ﻫﺘﻜﻮﻧﻰ ﺳﻴﺒﻜـــــ ﻣﻦ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺩﻩ
ﺭﻗﻴﻪ : ﻫﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻪ ﻣﺎﺷﻰ ﻳﺎ ﺳﺖ ﺍﻟﺴﻜﺮ ﺍﻧﺘﻰ
__________________________
________________________________________
ﻋﺒﻴﺮ : ﻫﺘﻌﻤﻠﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﻫﺎﺟﺮ : ﻭﻻ ﺍﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﻳﺎ ﺷﻴﺨﻪ ﻛﺒﺮﻯ ﺩﻣﺎﻏﻜـــــــ ﻭﻟﻮ ﺣﺘﻰ ﺷﺎﻓﺘﻨﻰ ﺍﻧﺎ ﻣﺶ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﻣﻨﻬﺎ
ﻋﺒﻴﺮ : ﻳﺎ ﺳﻼﻡ !!!
ﻫﺎﺟﺮ : ﺍﻩ ﻃﺒﻌﺎً ﻣﺶ ﺍﺣﺴﻦ ﻣﺎ ﺍﻓﻀﻞ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﺯﻳﻬﺎ ﻭﻣﺘﺠﻮﺯﺵ
ﻋﺒﻴﺮ : ﻫﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻪ ﺑﺘﻌﺠﺒﻨﻰ ﺛﻘﺘﻚ ﺩﻯ ﺑﺲ ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ ﻫﻰ ﻫﺘﻔﻀﻞ ﻣﺨﻠﻠﻪ ﻛﺪﻩ ﻛﺘﻴﺮ ؟؟
ﻫﺎﺟﺮ : ﻫﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻪ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﺸﻮﻓﻬﺎ ﻳﻄﻔﺶ ﺍﻟﺼﻮﻝ ﺭﻗﻴﻪ ﺩﻯ
ﻛﺮﻳﻢ : ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺑﻴﺒﻰ ﻣﺶ ﻫﻨﻤﺸﻰ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ ﺑﻘﻰ
ﻫﺎﺟﺮ : ﻳﻼ ﺑﺎ ﺑﻴﺒﻰ
__________________________
______________________________________
ﻋﻤﺮ ﻓﻰ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﻟﻤﻨﺰﻟﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺜﺎﻣﻨﻪ ﺻﺒﺎﺣــــــــﺎ ﻭﻛﺎﺳﻴﺖ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﻩ ﻋﻠﻰ ﺻﻮﺕ ﻋﻤﺮﻭ ﺩﻳﺎﺏ ﻭﺳﻂ ﻏﻨﺎ ﻋﻤﺮ ﺑﺼﻮﺕ ﻋﺎﻟﻰ
ﻋﻤﺮ : ﺩﻩ ﺣﺒﻴﺒﻰ , ﺣﺒﻴﺒﻰ ﺍﻏﻠﻰ ﻣﻦ ﻋﻤﺮﻯ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺍﻏﻠﻰ ﻣﻦ ﻋﻤﺮﻯ ﻭﺣﻴﺎﺗﻰ ﻛﻠﻬﺎ ﻟﻴﻪ
ﺣﺒﻴﺒﻰ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﻗﻮﻟﺘﻬﺎ ﺑﻘﻠﺒﻰ ﺩﻭﺍ ﺭﻭﺣﻰ ﺣﺘﻪ ﻣﻦ ﻗﻠﺒﻰ ﻭﻻ ﻳﺤﻠﻰ ﻋﻤﺮﻯ ﻏﻴﺮ ﺑﻴﻜـــــــ
ﺭﺍﻣﻰ : ﺍﻫﺪﻯ ﻳﺎ ﺣﺎﺝ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺳﻬﺮﻩ ﻫﺘﺨﺒﻄﻨﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺨﺮﺑﻴﺘﻚ
ﻋﻤﺮ : ﻫﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻪ ﻻ ﻳﺎ ﻭﺍﺩ ﻟﻴﻚ ﺣﺪ ﻳﺴﺄﻝ ﻋﻠﻴﻜـــــ
ﺭﺍﻣﻰ : ﺑﺼﺮﺍﺣﻪ ﻻ ﺑﺲ ﺍﻧﺎ ﺑﺴﺄﻝ ﻋﻠﻴﺎ ﻳﺎ ﻋﻢ ﺍﻧﺎ ﺧﺎﻳﻒ ﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﺍﺍﻧﺖ ﻣﺎﻝ ﺍﻣﻜـــــ ﺍﻧﺖ
ﻋﻤﺮ : ﻫﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻬﻪ ﻻﻻﻻ ﻛﻠﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﺴﺖ ﺍﻟﻮﺍﻟﺪﻩ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻮﺟﻮﺩﻩ ﻋﻨﺪﻯ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻄﺎﻗﻪ ﻭﺑﺲ
ﺭﺍﻣﻰ : ﺍﻧﺖ ﺍﺧﺮ ﻣﺮﻩ ﺷﻮﻓﺘﻬﺎ ﺍﻣﺘﻰ ﻳﺎ ﺍﺽ ﺍﻧﺖ
ﻋﻤﺮ : ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻛﺪﻩ ﻣﻦ ﺷﻬﺮ ﻋﺎﻭﺯ ﺣﺎﺟﻪ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ , ﺍﻟﻌﺮﺑﻴﻪ ﻋﺎﻭﺯ ﺗﻐﻴﺮﻫﺎ ﻳﺎ ﻋﻢ ﺍﻓﺘﻜﺮﻧﺎ ﺣﺎﺟﻪ ﺣﻠﻮﻩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺼﺒﺢ
ﺭﺍﻣﻰ : ﻋﻨﺪﻙ ﺣﻖ , ﻭﻫﻰ ﻋﺎﻣﻠﻪ ﺩﻟﻮﻗﺖ ﻭﻣﻦ ﻫﻮﻥ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﻮﻗﺖ
ﻋﻤﺮ : ﺍﻛﻴﺪ ﺳﺎﻛﺘﻪ ﻭﻻ ﺑﺘﺤﻜﻰ ﻭﻻ ﺑﺘﺸﻜﻰ ﻭﻻ ﺑﺘﺒﻜــــــﻰ ﻋﺎﺭﻓﻬﺎ ﺗﺒﻘﻰ ﻣﺠﺮﻭﺣﻪ ﻭﻣﻈﻠﻮﻣﻪ ﻭﻻ ﺗﺒﻴﻦ ﻭﻟﻮ ﻧﺰﻟﺖ ﺩﻣﻮﻉ ﻣﻨﻬﺎ ﺑﻴﺒﻘﻰ ﺍﻟﺠﺮﺡ ﻣﺶ ﻫﻴﻦ
ﺭﺍﻣﻰ : ﺍﻳــــــــــــﻮﻩ ﻳﺎ ﻣﻴﺮﻭ ﺍﻳﻮﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻩ , ﺣﺎﺳﺐ ﺣﺎﺳﺐ
ﻳﻨﺰﻝ ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﻩ ﺑﻴﺸﻮﻑ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﺑﺼﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﺎﺣﺘﻘﺎﺭ ﺷﺪﻳﺪ ﻻﻧﻬﺎ ﻟﻘﺖ ﺍﺛﻨﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺒﺎﺏ ﻓﻰ ﺣﺎﻟﻪ ﻻ ﻣﺒﺎﻻﻩ
ﺩﻧﻴﺎ : ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺖ ﻋﻤﻠﺘﻪ ﺩﻩ ﺍﻧﺖ ﺍﻳﻪ ﻣﺎ ﺑﺘﺸﻮﻓﺶ
ﻋﻤﺮ : ﺑﺲ ﺑﺲ ﺑﺮﺍﺣﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﻭﺯﺍﻩ ﻫﺪﻳﻬﻮﻟﻚ ﺑﻼﺵ ﺯﻋﻴﻖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺼﺒﺢ ﻣﺘﻮﺟﻌﻴﺶ ﺩﻣﺎﻏﻰ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻗﻠﻴﻞ ﺍﻻﺩﺏ
ﻋﻤﺮ : ﻣﻴﻦ ﺩﻩ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﻠﻴﻞ ﺍﻻﺩﺏ
ﺭﻗﻴﻪ : ﺧﻼﺹ ﻳﺎ ﺩﻧﻴﺎ ﺣﺼﻞ ﺧﻴﺮ , ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺑﺲ
ﺭﺍﻣﻰ : ﺍﻫﺪﻯ ﻳﺎ ﻋﻤﺮ ﻣﺶ ﻛﺪﻩ
ﻋﻤﺮ : ﺍﻳﻮﻥ ﺍﺳﻤﻌﻰ ﻛﻼﻡ ﺍﺑﻠﻪ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﻩ ﺍﻡ ﻧﻀﺎﺭﻩ ﺩﻯ ﻭﺍﺭﻛﺒﻰ ﻋﺮﺑﻴﺘﻚ ﻭﺍﻟﻔﻠﻮﺱ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﻭﺯﺍﻫﺎ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻣﺶ ﻋﺎﻭﺯﻩ ﻣﻨﻚ ﺣﺎﺟﻪ ﺍﺗﻔﻀﻞ ﺍﻣﺸﻰ
ﺭﺍﻣﻰ : ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻳﺎ ﻋﻤﺮ
ﻛﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﻓﻴﻬﻢ ﻛﺎﻥ ﻓﻰ ﺣﺎﻟﻪ ﻭﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺎﻟﻤﺸﻜﻠﻪ ﻣﺎﻋﺪﺍ ﺭﻗﻴﻪ ﻓﻜﻠﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺎﻟﻬﺎ ﺍﺛﺮﺕ ﻓﻴﻬﺎ ﻭﺧﺼﻮﺻﺎ ﻻﻧﻪ ﺷﺎﺏ ﻭﺍﻛﻴﺪ ﻛﻞ ﺍﻟﺸﺒﺎﺏ ﺷﺎﻳﻔﻬﺎ ﻛﺪﻩ ﻣﺴﺤﺖ ﺩﻣﻮﻋﻬﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻧﺰﻟﺖ ﺑﺴﺮﻋﻪ ﻭﺭﻛﺒﺖ ﺍﻟﻌﺮﺑﻴﻪ ﻣﻊ ﺩﻧﻴﺎ
__________________________
____________________________________
ﺩﻧﻴﺎ : ﺑﻨﻰ ﺍﺩﻡ ﻣﺘﺨﻠﻒ ﻭﻫﻤﺠﻰ ﻭ …… ﻫﻴﻪ ﺭﻗﻴﻪ ﺍﻧﺘﻰ ﺭﻭﺣﺖ ﻓﻴﻦ ؟
ﺭﻗﻴﻪ : ﻻﻻ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻣﻌﺎﻛﻰ
ﺩﻧﻴﺎ : ﺑﻜﻠﻤﻜـــ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺸﺎﺏ ﺍﻟﺰﻓﺖ ﺩﻩ
ﺭﻗﻴﻪ : ﻳﺎ ﺳﺘﻰ ﺳﻴﺒﻜــــــ ﻣﻨﻬﻢ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻓﻰ ﺣﺎﺟﻪ ﻳﺎ ﺭﻭﻛﺎ ؟ !!!!!!
ﺭﻗﻴﻪ : ﻻ ﺧﺎﻟﺺ ﻣﻤﻜﻦ ﺗﺮﺟﻌﻴﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﻴﺖ
ﺩﻧﻴﺎ ﻙ ﺑﻴﺖ ﺍﻳﻪ ﺑﺲ ﻣﺎﻟﻚ ﻯ ﺑﻨﺘﻰ
ﺭﻗﻴﻪ : ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﻪ ﺗﻌﺒﺎﻧﻪ ﺑﺲ ﺷﻮﻳﻪ
ﺩﻧﻴﺎ : ﻣﺎﺷﻰ ﻫﺮﻭﺣﻜــــــ
__________________________
______________________________
ﺩﺧﻠﺖ ﺭﻗﻴﻪ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻭﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻫﺎ ﻭﻓﺠﺄﻩ ﺷﺎﻓﺖ ﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺍﻟﻐﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﻴﻪ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻪ ﻣﺎﻣﺘﻬﺎ
ﻓﻤﺴﺤﺖ ﺩﻣﻮﻋﻬﺎ ﺑﺴﺮﻋﻪ
ﻣﺎﺟﺪﻩ : ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻳﺎ ﺭﻭﺡ ﻗﻠﺒﻰ ﻛﻮﻳﺲ ﺍﻧﻚ ﺟﻴﺘﻰ ﺑﺴﺮﻋﻪ
ﺭﻗﻴﻪ : ﺍﻧﺎ ﻣﺎ ﺭﻭﺣﺘﺶ ﺍﺻﻼ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ
ﻣﺎﺟﺪﻩ : ﻟﻴﻪ ﻛﺪﻩ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ؟؟
ﺭﻗﻴﻪ : ﺍﺑﺪﺍ ﺻﺪﻋﺖ ﺷﻮﻳﻪ ﻭﻣﺶ ﻭﺭﺍﻳﺎ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ
ﻣﺎﺟﺪﻩ : ﻭﺍﺿﺢ ﻛﺪﻩ ﺍﻥ ﻗﻠﺒﻚ ﺩﻟﻴﻠﻜــــــــ
ﺭﻗﻴﻪ ﺑﺘﺒﺺ ﻟﻤﺎﻣﺘﻬﺎ ﺑﺎﺳﺘﻐﺮﺍﺏ
ﺭﻗﻴﻪ : ﺍﺍﺯﻯ ﻳﻌﻨﻰ ؟
ﻣﺎﺟﺪﻩ : ﻃﻨﻄﻚ ﺳﻮﺳﻦ ﻛﻠﻤﺘﻨﻰ ﺍﻟﺼﺒﺢ ﻭﺟﻴﺒﺎﻟﻚ ﻋﺮﻳﺲ ﺑﺘﺸﻜﺮ ﻓﻴﻪ ﺍﻭﻯ ﻭﺑﺘﻘﻮﻝ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻭﻛﻮﻳﺲ ﻭﺩﻛﺘﻮﺭ
ﺭﻗﻴﻪ : ﺗﺎﻧﻰ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ ﺍﻧﺎ ﺯﻫﻘﺖ
ﻣﺎﺟﺪﻩ : ﻣﻌﻠﺶ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﻋﻠﺸﺎﻥ ﺧﺎﻃﺮﻯ ﺍﻧﺎ ﻋﺎﻭﺯﻩ ﺍﻓﺮﺡ ﺑﻴﻜﻰ ﻗﺒﻞ ﻣﺎ ﺍﻣﻮﺕ ﺧﺸﻰ ﺑﺲ ﺍﺭﺗﺎﺣﻰ ﺷﻮﻳﻪ ﻋﻘﺒﺎﻝ ﺑﺎﻟﻠﻴﻞ
ﺭﻗﻴﻪ : ﺣﺎﺿﺮ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ ﺣﺎﺿﺮ
ﺩﺧﻠﺖ ﺭﻗﻴﻪ ﺍﻭﺿﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﻓﻰ ﺣﻴﺮﻩ ﻛﺒﻴﺮﻩ , ﻻﻧﻬﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻭﺯﻩ ﺗﺰﻋﻞ ﻣﺎﻣﺘﻬﺎ ﻭﻓﻰ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﻫﻰ ﻣﺶ ﻋﺎﻭﺯﻩ ﺗﺘﺠﻮﺯ ﺳﻤﺎﻋﻪ ﻫﻰ ﻣﺶ ﻫﺘﻌﻴﺶ ﻣﻊ ﺳﻤﺎﻋﻪ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭ ﻫﻰ ﻫﺘﻌﻴﺶ ﻣﻊ ﺷﺨﺺ ﻧﻔﺴﻪ ﻣﺶ ﺑﺎﻟﻄﻮ ﻭﺳﻤﺎﻋﻪ ﻭﻓﻰ ﺍﺧﺮ ﺗﻔﻜﻴﺮﻫﺎ ﺍﺳﺘﻘﺮﺕ ﺍﻧﻬﺎ ﻫﺘﻘﺒﻠﻪ ﻳﻤﻜﻦ ﻳﺒﻘﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻛﻮﻳﺲ ﻭﺧﺼﻮﺻﺎ ﺍﻧﻬﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻭﺯﻩ ﺗﺰﻋﻞ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ